รีวิวเกม Prince of Persia – The Lost Crown

รีวิว Prince of Persia – หนึ่งในแฟรนไชส์ระดับตำนานที่หายไปนานสมชื่อสำหรับ Prince of Persia ที่หลังจากจบไตรภาค The Sands of Time ไปก็เงียบหายไปยาวๆ เพิ่งจะมามีข่าวเรื่องการรีเมคภาค The Sands of Time ขึ้นมาใหม่ แต่แล้วเกมก็ยังไม่เสร็จดีติดปัญหามากมาย กระทั่งสุดท้าย Ubisoft ก็เซอร์ไพรส์ด้วยการโยนภาค The Lost Crown มาให้เล่นกันก่อน

รีวิวเกม Prince of Persia – The Lost Crown

แม้ว่า Prince of Persia: The Lost Crown จะดูเป็นเกมที่ต่างไปจากไตรภาค The Sands of Time ทั้งยังเป็นแค่เกมขัดตาทัพ ดังนั้นแล้วหากจะบอกว่าภาคนี้เป็นทางการหวนคืนก็คงไม่ผิด แต่ตัวเกมก็ยังถูกนำเสนอโดยความฉูดฉาดและมีการคิดใหม่ทำใหม่ในหลายส่วน ซึ่งหลังจากที่ได้เล่นจนจบ ผมพบว่านี่คือหนึ่งในเซอร์ไพรซ์ของต้นปีเลยทีเดียว เพราะ Prince of Persia: The Lost Crown ไม่ธรรมดาจนน่าตกใจเลยที่เดียว

เนื้อเรื่อง

เป็นเนื้อเรื่องย่อง่ายๆ ที่พอเอามาขยายเป็นเนื้อเรื่องเต็มก็ซับซ้อนขึ้นกว่าเดิมพอสมควร แต่ก็ไม่ถึงกับทวิสต์หรือล้ำลึกจนต้องเอามือทาบอกแต่อย่างไร แต่มันก็ถูกบอกเล่าได้อย่างน่าสนใจผ่านจังหวะคัตซีนหรือลักษณะของหน่วย Immortals ทั้ง 7 คนที่มีพลังในสเกลน้องๆ ดราก้อนบอล

ทำให้รู้สึกได้ว่าทีมพัฒนาพยายามใส่ Vibe แบบการ์ตูนหรืออนิเมะเข้ามาผสมผสานได้อย่างค่อนข้างลงตัว มันระเบิดระเบ้อ มันตูมตาม เป็นภาพที่ชวนให้รู้สึกแปลกใหม่และเจ๋งอยู่ในที อาจจะติดเล็กน้อยที่ Immortals นั้นมีบทเด่นกันแค่ 2 คน เพราะพวกที่เหลือก็ดูจะมีศักยภาพน่าสนใจ กับบทสรุปที่มันถูกทำออกมาได้ธรรมดาไปสักหน่อย

กราฟิก

งานภาพที่เหมือนจะไม่มีอะไร แต่ไม่ใช่เลย Prince of Persia: The Lost Crown มีงานกราฟิกที่น่าสนใจ โอเคล่ะว่ามันคงเอาไปเทียบในแง่ความละเอียดของเท็กซ์เจอร์กับพวกเกม FPS หรือ TPS ไม่ได้ เพราะโมเดลตัวละครก็มีความธรรมดามากๆ หากจะพูดกันในด้านนั้น ซึ่งเอาจริงๆ ก็เข้าใจได้ว่าเกม 2D Side-Scrolling Metroidvania แบบนี้ก็อาจไม่ได้จำเป็นต้องมีโมเดลความละเอียดสูงอะไรมากมาย

แต่ทุกสิ่งอย่างถูกทดแทนด้วยการออกแบบ และองค์ประกอบศิลป์มวลรวมที่กำกับภาพลักษณ์ของเกมไม่ให้หลุดธีมมากนัก แม้จะแฟนตาซีจ๋าขนาดไหนก็ตาม กล่าวคือตัวเกมมีการออกแบบโมเดลสิ่งมีชีวิตต่างๆ รวมไปถึงบอสได้ค่อนข้างน่าประทับใจ มันมีความหลากหลายในแต่ละพื้นที่ เมื่อเข้าพื้นที่ใหม่ก็จะเจอสิ่งมีชีวิตชนิดใหม่ แทบไม่มีมอนสเตอร์เดิมเอามาเปลี่ยนสกินเฉยๆ นับรวมถึงแอนิเมชั่นการโจมตีที่ไม่เหมือนกันเลย จุดนี้เกมทำได้เยี่ยม

แต่ที่เยี่ยมกว่าคือฉากของเกมที่มีหลายแบบมาก เห็นเกมเหมือนจะเล็กแต่ก็ไม่นึกว่าจะมีฉากให้ได้วิ่งเยอะขนาดนี้ และแต่ละอันก็คือทำออกมาได้ดีมากๆ พวกฉากเมืองอาจจะดูไม่เท่าไหร่ แต่พวกฉากในท่อมืด ฉากหลุมทราย นี่ถูกทำบรรยากาศออกมาได้ดีมาก แต่ที่ทำให้อ้าปากค้างสุดก็คือ Raging Sea สงครามที่ดุเดือดแต่หยุดนิ่งเพราะคำสาป ซึ่งกลายเป็นฉากหลังให้เราได้ออกผจญภัย มันงดงามหมดจรดมากๆ สมบูรณ์ทั้งองค์ประกอบและเรื่องราวภายในนั้น อยากลุกขึ้นปรบมือให้ดังๆ

เกมเพลย์

ต้องบอกว่าแม้จะมีองค์ประกอบศิลป์และงานด้านภาพที่เด็ดดวง แต่ปฏิเสธไม่ได้จริงๆ ว่าพระเอกของเกมแนว Metroidvania ยังไงก็ต้องเป็นเกมเพลย์แหละครับ และ Prince of Persia: The Lost Crown ก็จัดว่าแน่นหนักไม่แพ้ใคร มีพร้อมทุกเอเลเมนต์ในการเป็น Metroidvania ที่ยอดเยี่ยมอีกหนึ่งเกม ทั้งแอคชั่น และการวิ่งไปวิ่งมาเพื่อไขปริศนาในแต่ละพื้นที่ของเกม

เห็นแบบนี้ แต่แอคชั่นของ Prince of Persia: The Lost Crown ไม่ใช่แค่เดินไปฟันศัตรูให้ถูกจังหวะทีสองทีแล้วมันจะตายนะครับ แม้แต่ศัตรูตัวแรกที่เจอในเกมยังต้องการคอมโบดาบ 1 ชุดในการเอามันลง และระหว่างนั้นมันก็สวนเราเจ็บด้วย อีกทั้งส่วนใหญ่มันก็มักจะมีเพื่อนอยู่เสมอ

ดังนั้นแล้วโดยเฉพาะช่วงๆ แรกๆ ถึงกลางๆ เกมอาจจะต้องสู้ด้วยความระมัดระวังมากๆ เพราะของไม่แรง เลือดก็น้อย สกิลก็ยังไม่มี เวลาเจอศัตรูก็ต้องหาจังหวะโจมตี กะจังหวะ Parry หรือกระโดดถอยกันพัลวัน เมื่อผนวกกับจังหวะเกมที่ค่อนข้างเร็ว ทำให้แม้จะในความยากระดับ Normal มันก็ท้าทายในระดับที่หากไม่ใช่งานก็ร่ำๆ อยากจะพักเกมเหมือนกัน เพราะตัวผมเองไม่ต้องการจะเล่นเกมที่มันยากเกินไปนักฃ

เพราะมันยังเหลือช่องว่างความรู้สึกให้ผู้เล่น Encourage ตัวเองให้กัดฟันผ่านมาเรื่อยๆ ฟีลลิ่งแบบยากแค่ไหนแต่ถ้าตั้งใจก็ผ่านได้ โดยเฉพาะตอนสู้กับบอส ที่ต้องยอมตายแล้วตายอีกเพื่อรู้มูฟเซ็ตของมัน ซึ่งการเคลื่อนไหวของบอสก็จะ Unique กว่ามอนสเตอร์ทั่วไป ดังนั้นเราจะไม่เคยได้ศึกษาที่ไหนมาก่อนแน่นอน ก็ต้องใช้ความตายเกิดวนเวียนนี่แหละเป็นครูช่วยประสิทประสาทวิชาไป กว่าจะเริ่มเข้ามือก็เล่นมาแล้วหลายชั่วโมงเข้าแล้ว แต่นี่แหละที่ทีมสร้างได้แสดงให้เห็นถึงความใส่ใจล่ะ

การไล่ระดับความท้าทายของเกมก็เป็นอีกจุดที่ทำได้ดีครับ เมื่อ Sarkon เริ่มแกร่งและมีสกิลเยอะพอ มอนสเตอร์รายทางเริ่มลดความอันตรายลง (แต่มันยังฆ่าคุณได้ง่ายๆ นะ) ผู้เล่นจะพบว่าศัตรูร้ายรายใหม่คือการวิ่งแก้ Puzzle เพื่อผ่านฉากนี่แหละ แต่รู้อะไรไหม นี่ก็เป็นอีกส่วนที่สนุกที่สุดของเกม เพราะเกมออกแบบส่วนนี้ออกมาได้ดีมากๆ ตัวฉากในช่วงหลังโดยเฉพาะในจุดตันๆ ที่มีสมบัติซ่อนอยู่ มันจะเรียกร้องทุกสกิลที่มีเพื่อใช้ผ่านมันไปให้ได้ มีทั้งแบบล็อคว่าต้องใช้ท่านี้ หรือเปิดกว้างวิธีสลับกันไป ยอมรับตรงๆ ว่าช่วงหลังผมเอนจอยกับการหาทางผ่านฉากปวดประสาทแบบนี้มากกว่าสู้บอสอีก เพราะแม้จะตายจนชวนหงุดหงิดไม่แพ้กัน แต่เมื่อผ่านไปได้ผมมักจะมีความคิด “เราเองก็ไม่ธรรมดานี่หว่า” ผุดขึ้นมาอยู่เสมอ

ข้อเสียหนักๆ ที่ทำให้เกมนี้ไม่ได้ 9 คะแนนขึ้นไป ก็เพราะผมไปเจอบั๊กของเควสต์ย่อยอันหนึ่งที่ต้องวิ่งแก้ Puzzle เพื่อไปเอาสัตว์เลี้ยงกลับมาให้เจ้านาย คือวิ่งหลายรอบมากกว่าจะผ่านกลับมาได้ แต่เจ้าสัตว์เลี้ยงดันติดอยู่อีกฉากไม่ตามออกมาด้วย ซึ่งลำพังแค่บั๊กตรงนั้นก็คงไม่เท่าไหร่ ผมเลยรีสตาร์ทเกมใหม่แล้วเข้าไปเล่นเพื่อกะรีเซ็ตภารกิจและเล่นให้ผ่านอีกรอบ แต่กลายเป็นไม่มีสัตว์เลี้ยงอยู่ตรงนั้นแล้ว ขณะที่เควสต์ก็ยังไม่ขึ้น Complete ให้ ก็กลายเป็นว่าในเซฟนี้ผมไม่สามารถทำเควสต์นี้ให้เสร็จได้อีกต่อไป และเสียโอกาสเก็บเกม 100 เปอร์เซ็นต์ไปโดยปริยายครับ

บทสรุป

Prince of Persia: The Lost Crown เป็นเกมที่ใหญ่เกินภาพลักษณ์ของมันไปเยอะ ไม่ว่าจะในด้านของเกมเพลย์ องค์ประกอบศิลป์ ทิศทางของเกม หรือประสบการณ์มวลรวมที่เกมมอบให้ ยอมรับตามตรงว่าก่อนเล่นก็ไม่คิดว่ามันจะได้เบอร์นี้ เล่นมา 25 ชั่วโมงจนจบแค่ไม่กี่ชั่วโมงแรกก็เปลี่ยนความเหนื่อยหน่ายเป็นกระหายอยากเล่นต่อเรื่อยๆ ได้แล้ว และมันคงอยู่ได้ยันจบเกมเลยทีเดียว สำหรับใครที่มองหาเกมแอคชั่นที่เต็มไปด้วยความท้าทายเล่นตอนต้นปี อยากให้มอง Prince of Persia: The Lost Crown ไว้เป็นตัวเลือกด้วยครับ และหากมันจะมีภาคต่อ ผมก็อยากจะเล่นมากกว่าภาครีเมคของทรายแห่งกาลเวลาเสียอีก

รับข่าวสารเกมออนไลน์ เกมเปิดใหม่ อัพเดทเกมส์มาใหม่ ฟรีทุกวันกับ ข่าวเกมออนไลน์ เกมน่าเล่นวันนี้ เกมเปิดใหม่ รีวิวเกมใหม่ ข่าวเกมมือถือ